Artykul-recenzja z o2 - Usagi Yojimbo:Kręgi

zrobie kopie, bo nie wiem ile czasu taki artykul tam na o2 mieszka. mam nadzieje ze nikt sie nie obrazi... to jest CYTAT z: [link widoczny dla zalogowanych]

poczatek cytatu:

"
[link widoczny dla zalogowanych]

„Usagi Yojimbo” pozwala wierzyć, że nie wszystkie dobre pomysły, oparte na archetypicznych opowieściach, których każda kultura zawiera setki, już się do cna wyczerpały.

Usagi Miyamoto jest roninem, a więc samurajem, który stracił pana. Uchodząc przed zemstą tych, którzy przyczynili się do śmierci tegoż pana, wędruje po targanej wojnami domowymi Japonii, zamieszkiwanej nie tylko przez „ludzi”, ale także przez istoty z tamtejszej mitologii i folkloru. Przeżywa niebezpieczne i barwne przygody. Aby zarobić na utrzymanie wynajmuje się często jako przyboczny ochroniarz (yojimbo). Z licznych konfrontacji z „ludźmi” i potworami wychodzi zwycięsko dzięki umiejętnościom walki, a także niezłomnemu charakterowi i postępowaniu zgodnie z samurajskim kodeksem bushido.

Seria komiksów o przygodach Usagiego jest na wskroś oryginalna i zawiera na tyle uniwersalne treści, że okazuje się zrozumiała pod każdą szerokością geograficzną. Ma to zapewne ścisły związek z osobistymi doświadczeniami jej autora. Stan Sakai urodził się w Japonii, a w wieku dwóch lat przeprowadził na Hawaje, skąd pochodził jego ojciec. Obecnie mieszka ze swoją amerykańską rodziną w Kalifornii. Jako człowiek kształtowany przez wpływy różnych kultur potrafił dostrzec ich cechy wspólne, a potem wykorzystać tę wiedzę w trakcie pracy nad, tworzonymi od ponad 20 lat, kolejnymi rozdziałami swego życiowego dzieła. Jego komiksowe opowieści samurajskie są przeniknięte duchem znanym nam najlepiej chyba z filmów Kurosawy. I śmiem twierdzić, że są im bliskie także ze względu na podobną zawartość tragizmu, heroizmu i specyficznego poczucia humoru. Zaś po pierwszym zaskoczeniu zupełnie nam nie przeszkadza, że wszyscy bohaterowie – nakreśleni oszczędną, syntetyczną kreską i występujący w skromnych, czarno-białych dekoracjach – mają zwierzęce kształty. Ułatwia to autorowi wyraźniejsze podkreślanie cech charakteru poszczególnych postaci w ich wyglądzie. Pozwala mu też zarówno przypisywać tym postaciom cechy tradycyjnie symbolizowane przez określone zwierzęta, jak i tę symbolikę przewartościowywać. Tytułowy bohater narysowany jest bowiem jako królik. A, jak wiadomo, w naszej kulturze ten sympatyczny zwierzak nie jest raczej ani symbolem odwagi, ani bohaterstwa czy waleczności.

W opowieści „Kręgi”, która dała tytuł całemu szóstemu tomowi serii, bohater po latach tułaczki powraca do rodzinnej wsi. Wnet się jednak okazuje, że całą okolicę terroryzuje banda rabusiów pod wodzą demonicznego Jei. Kiedy ten ostatni porywa syna Mariko – dawnej sympatii Usagiego, dzielny ronin wkracza do akcji. Wyrusza wraz z mężem Mariko i uzbrojonymi chłopami z okolicznych wiosek do górskiej kryjówki bandytów. Po dotarciu tam wywiązuje się walka, w której „dobrzy” zwyciężają. Ale nie jest to zwycięstwo proste, jednoznaczne i całkowite. Zupełnie, jak w normalnym życiu, którego metaforą są przygody uszatego samuraja. I nie tylko znakomicie poprowadzona akcja - walki, pojedynki, pogonie - jest tutaj istotna. Ale także cała alchemia emocji, które łączą i dzielą. A ma ona miejsce przede wszystkim pomiędzy Usagim a Mariko i jej obecnym mężem.

Zaprawdę trudno o oryginalność i głębię w znakomitej części wytworów współczesnej kultury popularnej. Powstają coraz dziwniejsze jej hybrydy, wyprane z emocji i psychologicznego prawdopodobieństwa. „Usagi Yojimbo” pozwala wierzyć, że nie wszystkie dobre pomysły, oparte na archetypicznych opowieściach, których każda kultura zawiera setki, już się do cna wyczerpały. Udowadnia to każdy kolejny tom „Usagiego”. Dlatego też z czystym sumieniem mogę go polecać tym wszystkim, którzy inne komiksy omijają z daleka.

Rafael
/o2.pl

"
koniec cytatu..